به نام خدا و با سلام:اقا مسعود...اولا ممنون از اينكه نوشته هاي مرا با دقت مي خواني...انتقادت را مي پذيرم چون خودم هم به خودم انتقاد اينگونه دارم...اما قبول كن كه بايد احساس اكنونم اين اجازه را بدهد...در مورد آن موضوعي كه نگفتي من منتظر ايميلي از تو مي مانم...دوست دارم آن را بشنوم(كامنت شماره 3)...درباره نوشته امروزت هم واقعا نمي دانم چه بايد بگويم؟...فكر مي كنم ودر چند روزآينده درباره اين مطلب حتما اينجا مي نويسم..اميدوارم هميشه در زندگي موفق باشي...باز هم ممنون