روزگاری شهر ما ویران نبود                  دین فروشی این قدر آسان نبود

صبحت از موسقی عرفان نبود                 هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود

دختران رابی حجابی ننگ بود                  رنگ چادر بهترین رنگ بود

دختر  حجب و حیا قرتی  نبود                  خانه فرهنگ   کنسرتی نبود

هر جمعیت   مظهر تکریم بود                  حکم او را   عالمی تسلیم بود

یک سخن بود هزاران مشتری                  آن هم از لوث   قرائهتا بری

هدیه بر رقاصه ها واجب نبود                قدر عالم کمتر از مطرب نبود

ده که در سال سیاه دو هزار                   کار فر هنگی شده پخش نوار

ذهن صاف   نوجوانان محل                    پر  شده  از فیلم های  مبتذل

پشت پابر دین زدن آزادگیست           حرف حق گفتن عقب افتادگیست

آخر   ای پرده   نشین  فاطمه                    توبرس  برداد  دین    فاطمه

بی تو منکرها همه معروف شد              کینه توزی با دلی مشکوف شد

دربه روی فتنه جویان باز شد                 دشمنی با نایبت آغاز شد

بی تو دلها مان به جان آمد بیا                 کاردهابر استخوان آمد بیا