مادر بيا ببين ! دستان عشقم كه سيب نيست

يا نه ؛ نگو مادر؛ اصلا كارم عجيب نيست......

عشق و مهر ؛ سوداي من خورشيد جان فزاست....

نگو كه نسوزم ! نگو كه ؛ خيالم نجيب نيست.....

بهار آمده مادر منم ذره اي در دل نور............

زمستان هم از خورشيد بي نصيب نيست......

عشق خورشيد وجود وهمه ملحوظ اوييم.......

بر گرماي او آب ميشويم از يخي كه غريب نيست.......

مادر بيا ؛ نگو نه ؛ قصه ام رادوباره بخوان......

زندگي بدون عشق نگو بي فريب نيست.....

آري اگر چه بر سيب سرخ گاز زده ام.......

خرده مگير مادر ؛ از حكمت خدا هيچ كس بي حبيب نيست